Γιατί υποστηρίζω τους Οικολόγους Πράσινους

Στη φωτογραφία που βλέπετε είμαι στα 20 μου μαζί με το Νίκο Χρυσόγελο στη Κάρυστο στην συγκέντρωση κατά του σχεδιαζόμενου τότε εκεί πυρηνικού εργοστασίου. Με το Νίκο συμπορευτήκαμε από μαθητές συμμετέχοντας ενεργά στο μαθητικό κίνημα της μεταπολίτευσης. Όμως βρεθήκαμε και στη συνέχεια σαν φοιτητές στο φοιτητικό κίνημα αλλά και στις απαρχές του οικολογικού κινήματος στη δεκαετία του 80 με την συμμετοχή μας στην Οικολογική Πρωτοβουλία, την Οικολογική Εφημερίδα, τη διαδήλωση για το νέφος, τη συγκέντρωση για το Τσέρνομπιλ, στους αγώνες μαζί με τους κατοίκους του Νεοχωρίου Μεσολογγίου να μη γίνει στη λιμνοθάλασσα το Πετροχημικό.

Ο Νίκος όλα αυτά τα χρόνια ασχολήθηκε με τη πολιτική οικολογία (όντας από τους πρωτεργάτες των Οικολόγων Εναλλακτικών πριν 20 χρόνια και των Οικολόγων Πράσινων από τη σύστασή τους), ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 90 συνίδρυσε την Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης και το δικτύο Μεσόγειος SOS. Το 1996 μαζί με τον Φίλιππα Κυρκίτσο μας βοήθησαν -την τότε |"Ομάδα Παρέμβασης Πολιτών σε θέματα περιβάλλοντος"- να συντάξουμε την ένστασή μας κατά της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που είχε τεθεί προς συζήτηση στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Σάμου και αποτρέψαμε με τους αγώνες μας εκείνης της περιόδου την μετατροπή του φαραγγιού Κουρούντερε της Αμπέλου σε λατομείο εξόρυξης πετρωμάτων.

Πέρα όμως από το Νίκο Χρυσόγελο, τον άντρα μου Θανάση Παπακωνσταντίνου, τη κολλητή μου φίλη Ηλέκτρα Μητροφάνη, και δεκάδες άλλους φίλους που είναι υποψήφιοι, στηρίζω τους Οικολόγους Πράσινους και για έναν ακόμα σοβαρό λόγο. Είναι η μόνη μου ελπίδα σα μάνα, με τη πίεση που θα ασκήσουν, με τις προτάσεις τους μέσα και έξω από τη Βουλή, να στραφεί η χώρα που ζω σε μια άλλη κατεύθυνση φιλική στον άνθρωπο και στο περιβάλλον, μήπως και περισωθεί επιτέλους κάτι! Ο αγώνας μας δεν σταματάει με τυχόν αποτυχία να πιάσουμε το 3%. Όπως αντέξαμε 30 χρόνια θα συνεχίσουμε και πολιτικά αλλά και μέσα από τις κινήσεις ενεργών πολιτών, να αγωνιζόμαστε για μια άλλη κοινωνία και ποιότητα ζωής, που ν' αξίζει να παραδώσουμε στα παιδιά μας.

Με την Ηλέκτρα τη φίλη μου τριάντα χρόνια πριν. Συναγωνίστριες στο μαθητικό κίνημα. Τώρα μαμά εξάχρονου μπόμπιρα, που το μεγάλωμά του την απορρόφησε τα τελευταία χρόνια, αποφάσισε να ενεργοποιηθεί πάλι και να βοηθήσει στη πολιτική μάχη τους Ο.Π (υποψήφια στην Κορινθία)