Είναι εν μέρει αλήθεια ότι η απόσταση και ο χρόνος απομακρύνει τους ανθρώπους, τους ανθρώπους που αλλάζουν, ευτυχώς όμως υπάρχει και το internet, τα blogs, τα mails, η σύγχρονη χωρίς οικονομικό κόστος μορφή επικοινωνίας που συντηρεί τις επαφές μας σ' όλο το κόσμο. Είναι απίστευτο πόσο ζεστά νοιώθουμε κάθε φορά που μας έρχονται οι παλιοί μας φίλοι , όταν διαπιστώνουμε ότι μαζί τους έχουμε ακόμα κοινά πράγματα, πράγματα που μας συνέδεσαν στα χρόνια της νιότης μας: αγώνες κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς και κυρίως το διαρκή αγώνα να μείνουμε άνθρωποι, άνθρωποι με αρχές και ήθος. Άνθρωποι που δεν στηρίζουν τις σχέσεις τους στο οικονομικό συμφέρον ή τη στάση ζωής τους στις προσωπικές τους φιλοδοξίες ποδοπατώντας οτιδήποτε άλλο.
Ο παλιός μου φίλος Πολυδεύκης με το γιό του Νικηφόρο
Ο αδερφός μου Νίκος με την Ελένη σε μια βόλτα στο χωριό Κοντακαίϊκα
Δεν είναι μόνο όμως αυτοί που έρχονται, αλλά κι αυτοί που φεύγουν: Η οικογένεια Παριανού μετακομίζει στη Κρήτη. Εδώ στην αποχαιρετιστήρια βραδιά στο σπίτι τους. Η Μαρία με τη Φωτεινή και το Μανώλη -τραγουδούν- πάνω και κάτω ο Βαγγέλης με το Νίκο που παίζει μπουζούκι, λείπει η Ματίλντα. Παιδιά καλή διαμονή στο νέο σας τόπο και μη μας ξεχνάτε! Και Βαγγέλη μας αποκάλυψες το κρυμμένο σου ταλέντο στο τραγούδι!
Δεν είναι μόνο όμως αυτοί που έρχονται, αλλά κι αυτοί που φεύγουν: Η οικογένεια Παριανού μετακομίζει στη Κρήτη. Εδώ στην αποχαιρετιστήρια βραδιά στο σπίτι τους. Η Μαρία με τη Φωτεινή και το Μανώλη -τραγουδούν- πάνω και κάτω ο Βαγγέλης με το Νίκο που παίζει μπουζούκι, λείπει η Ματίλντα. Παιδιά καλή διαμονή στο νέο σας τόπο και μη μας ξεχνάτε! Και Βαγγέλη μας αποκάλυψες το κρυμμένο σου ταλέντο στο τραγούδι!