Εκεί μεταβήκαμε από το Ντενιζλί με τρένο. Το ταξίδι κράτησε περίπου 4 ώρες με στάσεις σε διάφορες κωμοπόλεις. Είχαμε σκοπό φτάνοντας εκεί να διανυκτερεύσουμε στο κοντινό χωριό Σίριντζε, η ξαφνική μπόρα και η έλλειψη εξοπλισμού όμως μας τρόμαξε και αποφασίσαμε να εξασφαλίσουμε στέγη εκεί, γεγονός που αποδείχθηκε πολύ εύκολο.
Στο τρένο συνταξιδιώτες μας ήταν και κάποιοι που εμείς τους περάσαμε για Ιάπωνες, αλλά αποδείχτηκαν Κορεάτες. Προσφέρθηκα να τους βοηθήσω να συνεννοηθούν με τον σταθμάρχη που δεν καταλάβαινε τα αγγλικά τους, μεταφράζοντας σε αγγλικά με ελληνική προφορά και περιέργως ο τούρκος σταθμάρχης με κατάλαβε! Έψαχναν το ξενοδοχείο τους και τηλεφωνήσαμε να έρθουν να τους παραλάβουν από το σταθμό. Όση ώρα περίμεναν πιάσαμε την κουβέντα, εκεί έμαθα και την προέλευσή τους (νότια Κορέα) και όπως πολλοί άλλοι από την Άπω Ανατολή τουρίστες της Τουρκίας, θα έμεναν μια μέρα εκεί για την Έφεσο, μετά Κων/λη με αεροπλάνο και κατόπιν Ευρώπη (Παρίσι, Λονδίνο κλπ). Η κόρη τους θα πήγαινε Αθήνα για την Ακρόπολη. Από αυτούς βρήκαμε και μεις δυο δωμάτια. Ο ιδιοκτήτης της πανσιόν με πήρε μαζί τους να μου τα δείξει και μαθαίνοντας ότι είμαι Ελληνίδα μου φέρθηκε σαν σε συγγενή. Η παρέα με περίμενε στο σταθμό , όπου τους παραλάβαμε να τους πάμε στην πανσιόν. Δεν φαντάζονταν τι θα έβλεπαν! Ενθουσιάστηκαν!!!
Η πανσιόν του ήταν ένα "λαογραφικό μουσείο" αφού ο ίδιος είναι συλλέκτης.
Στην σκεπαστή ταράτσα όπου είναι η ρεσεψιόν αλλά σερβίρονται και τα πρωινά, μας πρόσφερε καφέ και φρούτα.
Η μια από τις αδελφές του Ομέρ δουλεύει μαζί του. Τα άλλα του αδέλφια ξενιτεμένοι σε άλλες χώρες. Και ο ίδιος είχε δουλέψει Γερμανία αλλά επέστρεψε.
Όμως και το σπίτι του ήταν επίσης "λαογραφικό μουσείο"!
Η φιλοξενία του εξαίρετη, το πρωινό καταπληκτικό! Πανσιόν Όμηρος!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου