22.11.09

Παγώνδας Σάμου: βιβλίο Κώστα Δεμερτζή "Το αριστερό κίνημα στον Παγώνδα Σάμου 1925-1955" - Λαογραφικό μουσείο Παγώνδα











το πρώτο τηλέφωνο του χωριού, δυστυχώς χωρίς ακουστικό


κι όμως τα πικ απ λειτουργούν!



Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Δεμερτζή "Το αριστερό κίνημα στον Παγώνδα Σάμου 1925-1955" που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2009 πήγα για άλλη μια φορά στο χωριό αυτό. Μικρό χωριό, αλλά σημαντικό και από ιστορική άποψη, αλλά και για τη πλούσια δραστηριότητα που αναπτύσσεται εκεί κυρίως από τον Σύλλογο Κυριών και ΔεσποινίδωνΟΜΟΝΟΙΑ". Στην αίθουσα εκδηλώσεων του χωριού εξ άλλου είχαμε παρουσιάσει με τη χορωδία μας το "Άξιον εστί" πριν αρκετά χρόνια, αλλά και στην πλατεία έχουμε τραγουδήσει κάποιο καλοκαίρι. Με την ευκαιρία αυτή επισκέφτηκα και το λαογραφικό μουσείο του χωριού που σας παρουσιάζω με φωτογραφίες. Έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια να μαζευτεί όλο αυτό το υλικό από ότι έχει διασωθεί. Αξίζει να αναφερθεί ότι τα πάσης φύσεως εκθέματα είναι αριθμημένα και καταχωρημένα σε καταλόγους ανά θεματική κατηγορία, υπάρχει δε μία κυρία ενημερωμένη κι έτοιμη να απαντήσει στις απορίες του επισκέπτη. Θεωρώ ότι για μουσείο μικρού χωριού είναι άριστα οργανωμένο και τους αξίζουν συγχαρητήρια
Το βιβλίο του Κώστα Δεμερτζή είναι το 18ο που εκδίδεται στη σειρά "ιστορικές μαρτυρίες" από τις εκδόσεις "Υπερόριος" και αποτελεί και αυτό, όπως και τα υπόλοιπα, συμβολή στην προσέγγιση της τοπικής μας ιστορίας. Ο ιστορικός Νίκος Βαφέας που συμμετείχε στην παρουσίασή του μαζί με τον υπεύθυνο των εκδόσεων Γιώργο Βοϊκλή, και μελετά την ιστορία της Σάμου κατά το μεσοπόλεμο, το θεωρεί ιστορική πηγή. Πολύ σημαντικό θεωρεί το κεφάλαιο του που αναφέρεται στο αγροτικό συλλαλητήριο του 1933 στο χωριό, με έναν 16χρονο νεκρό από σφαίρες χωροφυλάκων. Δεν θέλω να αναφερθώ εκτενέστερα στο βιβλίο, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το προμηθευτεί από τα βιβλιοπωλεία.
Αυτό που με χαροποιεί με τις εκδόσεις, τις παρουσιάσεις τους, και όλες τις σχετικές εκδηλώσεις που παρακολουθώ τα τελευταία χρόνια, είναι ότι τόσοι πολλοί νέοι ιστορικοί από διάφορα μέρη μελετούν την τοπική μας ιστορία και το ιστορικό αρχείο Σάμου είναι αρωγός τους. Ο Νίκος Βαφέας εκείνο το βράδυ, επηρεασμένος ίσως και από το κοινό του χωριού, με τον περιεκτικό και συγκροτημένο λόγο του, κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μας και κατάφερε να μας μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, την εποχή του μεσοπολέμου στη Σάμο.

Ο Νίκος Βαφέας μιλά για το βιβλίο του Κώστα Δεμερτζή. Αριστερά του ο Νίκος Δεμερτζής και δεξία ο Γιώργος Βοϊκλής.

4.11.09

Γεύση από Λονδίνο

Όξφορντ στριτ Κυριακή πρωί χωρίς κόσμο. Σε λίγο θα σφύζει από ζωή. Τα μαγαζιά ανοικτά και τις Κυριακές και ένα εκατομμύριο τουρίστες κάθε μέρα περπατάνε στα πολύ πλατειά ομολογουμένως πεζοδρόμια. Ο στολισμός για τα χριστούγεννα έχει ήδη αρχίσει. Τα παλιά λεωφορεία έχουν αποσυρθεί και μόνο τρία από αυτά συντηρούνται και ενοικιάζονται για ειδικούς σκοπούς. Πλέον κυκλοφορούν μόνο σύχρονα αλλά πάντως κόκκινα και διώροφα λεωφορεία. Τα ταξί όλα ίδια μάρκα όχι μόνο μαύρα, αλλά πολύχρωμα. Υπάρχει ένα "χρώμα" στη πόλη, που προσδίδεται από την πολυτισμικότητά της. Άνθρωποι από όλες τις φυλές με τις τοπικές φορεσιές τους με εντονότερο το μουσουλμανικό στοιχείο. Λονδίνο μια πόλη 7 εκατομμυρίων κατοίκων που φθάνει καθημερινά τα 11 μαζί με τους τουρίστες και 3 ακόμα εκατομμύρια που έρχονται από την υπόλοιπη Αγγλία καθημερινά για εργασία.



Από το 1512 το ανάκτορο του Γουεστμίνστερ είναι η έδρα των δύο κοινοβουλίων και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα της βικτωριανής εποχής Τσάρλς Μπάρι. Στον πύργο Βικτόρια, αριστερά του κτιρίου φυλάσσονται 1,5 εκατομμύριο νόμοι, που ψηφίστηκαν από το 1497 και μετά. Δεξιά υψώνεται ο πύργος 106 μέτρων με το διάσημο ρολόι Μπιγκ Μπεν με τη μελωδική καμπάνα του 14 τόνων που κτυπά κάθε ώρα. Λέγεται ότι πήρε το όνομά του από τον εργοδηγό Μπέντζαμιν Χολ, όταν κρεμάστηκε η καμπάνα το 1858. Αυτή η καμπάνα είναι η δεύτερη που κατασκευάστηκε για το ρολόι, αφού η πρώτη ράγισε όταν δοκίμαζαν τον ήχο της.



Το Κάντι Χολ που σήμερα στεγάζει το ενυδρείο του Λονδίνου και το London Eye, ένας τροχός ύψους 135 μέτρων που στήθηκε εκεί το 2000 για τη νέα χιλιετία. Αποτελείται από 32 θαλαμίσκους χωριτικότητας 25 ατόμων και προσφέρει καταπληκτική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις πραγματοποιώντας ένα γύρο περίπου μισής ώρας. 80 ακτίνες από συρματόσχοινο 6 χλμ συγκρατούν την κατασκευή την οποία υποστηρίζουν επίσης δύο σχοινιά
μήκους 60 μέτρων.



Η Τάουερ μπριτζ ολοκληρώθηκε το 1894 και γρήγορα έγινε σύμβολο του Λονδίνου. Όταν σηκώνεται η γέφυρα έχει ύψος 40 μέτρα και πλάτος 60. Ο ανυψωτικός μηχανισμός ήταν ατμοκίνητος μέχρι το 1976.


Το Σίτι είναι είναι το επιχειρηματικό κέντρο του Λονδίνου και βρίσκεται στο σημείο που είχαν εγκατασταθεί αρχικά οι Ρωμαίοι. Η μεγάλη πυρκαγιά του 1666 και ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος κατέστρεψαν το μεγαλύτερο τμήμα του παλιού Σίτι. Η αντίθεση ανάμεσα στα αυστηρά βικτωριανά κτίρια και τους σημερινούς ουρανοξύστες που στεγάζουν τράπεζες, χρηματιστήριο και μεγάλους οικονομικούς οργανισμούς, προσδίδει στο Σιτι ένα ξεχωριστό χαρακτήρα. Από το 19ο αιώνα ελάχιστοι άνθρωποι κατοικούν μόνιμα εκεί.




Και τώρα εκεί που κατοικούν οι βασιλείς..... Γουίνδσορ. Φυσικά εδώ πληρώνεις για να μπεις!





Ο Γιαπωνέζος κλασσικά θέλει αναμνηστική φωτογραφία!




Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ


Η σειρά του παλαιότερου μουσείου στο κόσμο, του Βρετανικού, που στεγάζει αναρίθμητους θησαυρούς από όλο το κόσμο και φυσικά τα Ελγίνεια.





Η αίθουσα με τα γλυπτά του Παρθενώνα










Οι μέρες λίγες δυστυχώς για να μπορέσω να δώ την καθημερινότητα των ανθρώπων, την άλλη πλευρά, εκεί που κατοικούν οι μετανάστες. Είδα μόνο τη βιτρίνα, τον πλούτο, τα μουσεία, τη σύγχρονη τέχνη. Ήμουν και γω ένας τουρίστας-καταναλωτής. Ας ελπίσω να μου δοθεί στο μέλλον η ευκαιρία για κάτι περισσότερο....