Μέρος τέταρτο
Αφήνοντας την όμορφη Φετίγιε και την επαρχία των Μούγλων (Mugla Turkey), κάνοντας μια διαδρομή με το λεωφορείο άνω των 200 χλμ, μέσα από καταπράσινα βουνά, γκρεμούς, όμορφα χωριά, που διήρκεσε με τις στάσεις γύρω στις 4 ώρες, καταλήξαμε για διανυκτέρευση στο Ντελιζλί. Το εισιτήριο κόστισε 27 τούρκικες λίρες το άτομο και ήταν το πιο ακριβό που πληρώσαμε σ' αυτό το ταξίδι. Όλη η διαδρομή ήταν σε μέρη που δύσκολα πάει τουρίστας, μέρη μακριά από τη θάλασσα, με όχι τόσο καλούς δρόμους, χωρίς ιδιαίτερα αξιοθέατα, γιαυτό και στο λεωφορείο οι συνεπιβάτες μας που ανεβοκατέβαιναν ήταν μόνο ντόπιοι. Η γραμμή Φετίγιε-Ντενιζλί δεν ήταν εξπρές, αλλά εξυπηρετούσε την επικοινωνία των χωριών και των κωμοπόλεων με αυτές τις δύο πόλεις. Περάσαμε από δύο συμπαθητικές κωμοπόλεις Acipayam και Tavas. Στην δεύτερη μάλιστα είχε και παζάρι τοπικό στο οποίο δυστυχώς δεν προλάβαμε να πάμε, η στάση ήταν σύντομη.
Το Ντενιζλί το διαλέξαμε αφενός γιατί ήταν κοντά στο Παμούκαλε (Ιεράπολις), αφετέρου γιατί θέλαμε να δούμε μια εσωτερική μη τουριστική πόλη της Τουρκίας. Είναι πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας που ανήκει στο διαμέρισμα του Αιγαίου όπως και η επαρχία Μούγλων. Έχει πάνω από 500.000 κατοίκους.
Είναι αρκετά νωρίς το πρωί, πολλά καταστήματα είναι ακόμα κλειστά. Αργότερα γεμίζει κόσμο...
Όπως τα δικά μας βαφτιστικά, τα αντίστοιχα του εθίμου τους για την περιτομή των αγοριών
Είναι, όπως βλέπετε, μια συμπαθητική περιποιημένη πόλη με σταθμό τραίνου και έναν καταπληκτικό σταθμό λεωφορείων. Είναι υπόγειος και από πάνω του υπάρχει πλατεία φυτεμένη με δένδρα και λουλούδια. Στο ήμισυ περίπου της οροφής του υπογείου σταθμού υπάρχει ημιυπόγεια ανοιχτή πλατεία με καφέ, κυλιόμενες σκάλες και φυτά. Έχει και κάδους ανακύκλωσης! Στη Σάμο ακόμα δεν έχει ανακύκλωση για λάμπες εξοικονόμησης....
Από δω συνεχίσαμε το ταξίδι μας για Σελτζούκ με τρένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου