Ένα απόγευμα Τετάρτης του Ιουνίου 2017, πήραμε το καραβάκι που συνδέει το Καρλόβασι με την απέναντι ακτή Sigacik Τουρκίας και μετά από δύο ώρες και δέκα λεπτά αποβιβαστήκαμε. Οι αρχές καταχώρησαν ηλεκτρονικά τα στοιχεία μας ως εισερχομένων αλλοδαπών (αρκούσε για την είσοδό μας η ελληνική αστυνομική μας ταυτότητα) και μας έδωσαν έγγραφο εισόδου. Λόγω της προχωρημένης ώρας διανυκτερεύσαμε σε μια πανσιόν κοντά στο λιμανάκι-μαρίνα, όπου είχαμε κάνει κράτηση από την booking.com, και ξεκινήσαμε την περιήγησή μας από το επόμενο πρωί.
Στόχος μας: να επισκεφτούμε την Τένεδο και την Ίμβρο και σε μια βδομάδα να έχουμε επιστρέψει στο νησί.
Χρησιμοποιήσαμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως και πριν δύο χρόνια όταν περιηγηθήκαμε στις νοτιότερες της Σάμου περιοχές της Μικράς Ασίας γιατί οι τουρκικές συγκοινωνίες είναι πολύ καλύτερες από τις ελληνικές. Οπουδήποτε θέλεις να πας, βρίσκεις τον κατάλληλο συνδυασμό. Για τις μικρές αποστάσεις και εντός των πόλεων υπάρχουν μικρά πουλμανάκια 15 θέσεων, ιδιωτικά, τα dolmus , που σταματούν οπουδήποτε, αρκεί να τους κάνεις σήμα. Για μεγαλύτερες αποστάσεις υπάρχουν εταιρείες (ονόματα τέτοιων εταιρειών: PAMMUCALE, KAMIL COK, TRUVA) με σύγχρονα λεωφορεία, πεντακάθαρα, με ανέσεις, όπως οθόνη με τηλεόραση, ραδιόφωνο, internet, παιχνίδια, πρίζες για φόρτιση κινητών, τάμπλετ κλπ, όπου σου προσφέρεται νερό, καφές ή τσάι και σνακ! (σε αντίθεση με την Aegean που έκοψε τον καφέ στις πτήσεις Σάμος - Θεσσαλονίκη). Σε κάθε πόλη ή κωμόπολη έχει κεντρικό σταθμό (otogar) υπεραστικών λεωφορείων, όπου σε μεταφέρουν τοπικά dolmus. Σε κεντρικά σημεία των μεγάλων πόλεων μπορείς να βρεις γραφεία των εταιρειών λεωφορείων, να βγάλεις εισιτήριο και να μεταφερθείς δωρεάν -αν διαθέτουν τέτοιου είδους σέρβις - από κει στον κεντρικό σταθμό για την αναχώρηση.
Ταξιδεύοντας με αυτόν τον τρόπο έχεις την ευκαιρία να έρθεις σε επαφή με την καθημερινότητα των Tούρκων. Μερικά dolmus είναι παμπάλαια, χωρίς air-condition και για να δροσίζονται ταξιδεύουν με μισάνοιχτες ή ανοιχτές πόρτες. Οι Τούρκοι αρχικά σε κοιτάνε περίεργα, αργότερα σου χαμογελούν, προσπαθούν να σε βοηθήσουν κι αν είσαι τυχερός μπορείς να κουβεντιάσεις με κάποιους που ξέρουν αγγλικά (σπάνιο: λίγοι ξέρουν αγγλικά σε μη τουριστικά μέρη).
Τιμές εισιτηρίων dolmus : εντός πόλεων συνήθως 2 τούρκικες λίρες το άτομο. (Η ισοτιμία ευρώ-τούρκικης λίρας είναι περίπου 1 προς 4). Τιμές υπεραστικών θα αναφέρουμε αναλυτικά πιο κάτω μαζί με το χρόνο που απαιτήθηκε για κάθε μετακίνηση.
Α. Sigacik - Bozcaada (Τένεδος)
Αναχώρηση γύρω στις 11 το πρωί με dolmus (2 λίρες) από Sigacik για Seferihisar. Από εκεί με άλλο -λίγο μεγαλύτερο- dolmus για Σμύρνη με 4,5 λίρες. Διάρκεια 1 ώρα και δέκα λεπτά περίπου , μετά από πολλές στάσεις, μέχρι το νότιο προάστιο της Σμύρνης που λέγεται Balcova. Η διαδρομή κατά μεγάλο μέρος της ήταν παραλιακή και διαμέσου της κωμόπολης που λέγεται Guzelbahce. Aπό τα γραφεία της εταιρείας PAMMUCALE λεωφορείο μας μετέφερε στον κεντρικό σταθμό που βρίσκεται βορειοανατολικά της Σμύρνης. Η διαδρομή διήρκεσε περίπου μισή ώρα. Είχαμε προμηθευτεί εισιτήρια για EZINE με 45 λίρες με ώρα αναχώρησης 2 το μεσημέρι. Άφιξη 7 παρά 10 στο σταθμό ΕΖΙΝΕ αφού περάσαμε από Μενεμένη, Αλιάγα, Δεκέλεια (Dikili), Πέργαμο, Αϊβαλί, Edremit, Ayvacik, με αρκετές στάσεις σε σταθμούς αυτών των πόλεων. Συνολική απόσταση 280 χλμ. Από ΕΖΙΝΕ με 7 λίρες dolmus για λιμάνι Geyikli, απ' όπου στις 8 το βράδυ πήραμε το ferry boat με 7 λίρες και σε μισή ώρα ήμασταν στην Τένεδο. (Δρομολόγια ferry boat πάρα πολλά στη διάρκεια της μέρας, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ κάθε ώρα).
Συνολικό κόστος για ένα άτομο 65,5 λίρες (γύρω στα 16 ευρώ). Aπόσταση από Sigacik για κεντρικό σταθμό Izmir γύρω στα 80 χλμ. Από Izmir για Geykli γύρω στα 285 χλμ.
Οι άνθρωποι ευγενικοί, λίγες οι γυναίκες με μαντίλες, κυρίως ηλικιωμένες, πολλές ντυμένες δυτικότροπα και πολλές κοπελίτσες με σορτσάκια, που έκαναν διακοπές κατά παρέες, χωρίς τη συνοδεία αγοριών. Το ferry ήταν γεμάτο με πανάκριβα αυτοκίνητα που κατευθύνονταν προς το εσωτερικό.
Οι Έλληνες που έχουν απομείνει καθώς και αυτοί που έχουν λόγω κρίσης επιστρέψει, κατοικούν στη βόρεια πλευρά της πόλης, δηλαδή όπως μπαίνεις με το ferry στο λιμάνι, στα δεξιά προς το κάστρο.
Το κάστρο
Στην ελληνική πλευρά
Για την Τένεδο ιστορικές και άλλες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε http://users.otenet.gr/~aker/GiatiXathikeTenedos.htm και https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CF%82
Β.Τένεδος - Ίμβρος (Gokceada)
Aναχώρηση από Τένεδο 11 με το ferry-boat για Geykli. Όταν πήγαμε για εισιτήριο μας υπέδειξαν ελεύθερη επιβίβαση και μας παραξένεψε. Μετά από μισή ώρα άφιξη και άμεση αναχώρηση για Canakkale με mini bus 25 θέσεων και τιμή 14 λίρες. Μετά από 1 ώρα και 5 λεπτά κι αφού περάσαμε διάφορα χωριά και την Τροία (Τruva στα τούρκικα) άφιξη στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων. Από εκεί δημοτική αστική συγκοινωνία με εισιτήριο 2,5 λίρες για λιμάνι. Προλάβαμε το ferry των 2 μ.μ για να περάσουμε τα Δαρδανέλια και να βγούμε στο Eceabat με εισιτήριο 3 λίρες και διάρκεια μισή ώρα. Από εκεί dolmus με 3,5 λίρες για Kabatepe. Διάρκεια μισή ώρα. Ενώ φθάσαμε γύρω στις 3, το ferry έφευγε 4 το μεσημέρι, πράγμα που γνωρίζαμε. Τέτοια εποχή τα δρομολόγια είναι περίπου κάθε 3 με 4 ώρες. Το ταξίδι διαρκεί 1 ώρα και 10 λεπτά και κοστίζει μόνο 3 λίρες. Συνολικό κόστος 28,5 λίρες. Συνολική απόσταση λιγότερο από 70 χλμ.
Ίμβρος
Το λιμάνι δεν είναι χωριό, έχει μια μεγάλη παραλία και μικρό οικισμό . Από κει παίρνεις dolmus για τα χωριά. Πήραμε ένα για την Παναγιά ή τουρκικά Merkez Gokceada με 2,5 λίρες. Φθάνοντας στην πόλη βρήκαμε εύκολα συμπαθητικό και πολύ οικονομικό ξενοδοχείο. Σημειώνω ότι όλα σχεδόν τα ενοικιαζόμενα στα μέρη που επισκεφτήκαμε έχουν wifi ελεύθερο. Το συγκεκριμένο είχε και πολύ δυνατό σήμα.
Η Παναγιά αμέσως φαίνεται διαφορετική από την Τένεδο. Πιο έντονα μουσουλμανική και συντηρητική. Είδαμε τους Τούρκους να τηρούν με ευλάβεια το ραμαζάνι και όταν έριχνε το κανόνι το βράδυ να τρέχουν όλοι μαζί για φαγητό. Ελάχιστοι Έλληνες κατοικούν εκεί. Είχαμε την τύχη δίπλα στο ξενοδοχείο μας να έχει καφέ μπαρ νεαρό ζευγάρι που είχε επιστρέψει πριν δύο χρόνια. Εκεί ήπιαμε και φραπέ! Τα 4 παιδιά του ζευγαριού πηγαίνουν στο ελληνικό σχολείο που άνοιξε πρόσφατα και έχει 13 μαθητές. Η Παναγιά έχει εκκλησία και είναι η έδρα της μητρόπολης.
Από τα ελληνικά χωριά μεγαλύτερο ήταν το Σχοινούδι (Dereköy) με 2.500 κατοίκους στην ακμή του και τώρα λιγοστούς. http://www.imvrosisland.org/imvros.php?subid=10&catid=2
Τώρα κατοικούνται τα Αγρίδια (Tepeköy), αμιγώς από έλληνες όπου βρίσκεται και το ελληνικό σχολείο http://imbrosunion.com/geografia/agridia/, οι Άγιοι Θεόδωροι (Zeytinli) http://imbrosunion.com/geografia/agioi-theodoroi/, που είναι και το χωριό του Πατριάρχη, το Ευλάμπιο (Yenimahalle) και το Γλυκύ (Bademli). Εκκλησία είδαμε και στο παραθαλάσσιο χωριό Κάστρο ή Kaleköy που τώρα δεν κατοικούν έλληνες. Στο νησί υπάρχουν αρκετές εκκλησίες και 6 ή 7 ιερείς.
Η Ίμβρος είναι μεγάλο νησί, 8 φορές μεγαλύτερη από την Τένεδο. Έχει στο τμήμα που είδαμε όμορφο φυσικό περιβάλλον, ποτάμια, λίμνες, χαμηλά βουνά, ελιές, αλλά και ενδιαφέρον δομημένο περιβάλλον. Διαθέτει συγκοινωνία τοπική, αλλά όχι για τα ελληνικά χωριά κι αναγκαστήκαμε να πάρουμε ταξί. Από τους Άγιους Θεoδώρους, που είναι περίπου 4 χλμ από την Παναγιά, γυρίσαμε περπατώντας. Στα μισά μας πήραν με το αυτοκίνητό τους ένα ζεύγος μεσήλικων Τούρκων από την Κων/λη, που έκανε σ/κ στο νησί.
Στην Ίμβρο βρίσκεις πολύ καλό φαγητό στα τοπικά εστιατόρια (locanda) και πολύ φθηνό. Με 2 λίρες εισιτήριο μπορείς να πας στα κοντινά τουρκικά χωριά. Το Κάστρο είναι το πιο τουριστικό παραθαλάσσιο χωριό με πολλά εστιατόρια και ξενοδοχεία και λίγο κόσμο αυτήν τη περίοδο.
Περισσότερες πληροφορίες για Ίμβρο :
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8A%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%82
http://www.imvrosisland.org/imvros.php?catid=2
https://www.enlefkotv.com/article.php?id_art=101
Γ. Επιστροφή από Ίμβρο μέσω Αϊβαλί
Το πρωί της αναχώρησης 9.30 φεύγει το dolmus για λιμάνι και προλαβαίνει κανείς το ferry των 10 για Kabatepe, όπου με άλλο dolmus που περιμένει μεταβαίνεις στο Eceabat και παίρνεις το ferry για Τσανάκαλε. Εισιτήρια αντίστοιχα 2, 3, 3,5 και 3 λίρες. Ακριβώς έξω από το λιμάνι βρίσκονται γραφεία των εταιρειών με τα λεωφορεία. Πήραμε το λεωφορείο για Αϊβαλί της εταιρείας TRUVA των 1.15 μ.μ ενώ είχαμε φθάσει από τις 12.30, με εισιτήριο 40 λίρες. Όλες αυτές οι εταιρείες στα γραφεία τους δέχονται κάρτες. Το ίδιο κι αρκετά εστιατόρια και όλα τα ξενοδοχεία. Μετά από αρκετές στάσεις κατά τις 6 παρά φθάσαμε στον κεντρικό σταθμό του Αϊβαλί κι από κει με mini bus δημοτικό αυτή τη φορά και εισιτήριο 2,5 λίρες στο κέντρο. Σύνολο για εισιτήρια 54 λίρες, απόσταση περίπου 185 χλμ.
Διανυκτέρευση, βόλτα στη παλιά πόλη κι αγορά και το άλλο πρωί αναχώρηση για Σμύρνη με λεωφορείο κι εισιτήριο 25 λίρες. Διάρκεια 2 ώρες. Στο σταθμό ένα παμπάλαιο dolmus πήγαινε Σεφεριχισάρ μέσω Μεντερές- Gumuldur - Ντογάνμπεη. Το πήραμε γιατί ήταν ευκαιρία να δούμε τα χωριά που βρίσκονται ακριβώς απέναντι από το Καρλόβασι σε μια εντελώς διαφορετική διαδρομή. Εισιτήριο 15 λίρες. Από το Σεφεριχισάρ στο Σίγατσικ με 2 λίρες, διανυκτέρευση και το άλλο πρωί στις 8 στο λιμάνι για Σάμο. Εισιτήρια συνολικά Αϊβαλί-Σίγατσικ 42 λίρες, απόσταση 230 χλμ.
Μέσα από την περιγραφή μου θέλησα να βοηθήσω πρακτικά όσους θέλουν να ταξιδέψουν στη γειτονική χώρα από το νησί μας, τώρα που υπάρχει τακτική και σχετικά φθηνή συγκοινωνία από το Καρλόβασι, και δεν θέλουν να πάνε με γκρουπ στα συνηθισμένα μέρη, δηλαδή πολυτελή ακριβά ξενοδοχεία, παζάρι της Σμύρνης κλπ, όπως συνηθίζεται. Οι μετακινήσεις είναι φθηνές και ασφαλείς στα νησιά και τα παράλια τουλάχιστον, ο κόσμος φιλικός κι εξυπηρετικός, μπορείς να συνεννοηθείς ακόμα κι αν δεν ξέρεις αγγλικά, γιατί έχουμε πάμπολλες λέξεις κοινές, υπάρχει καθαριότητα σε δημόσιους χώρους, τουαλέτες κλπ, εμφιαλωμένο νερό βρίσκεις παντού και το φαγητό είναι καλό και φθηνό. Σύντομα βέβαια αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι το φόβο και την αγωνία που διακατέχει τους πολίτες των παραλίων, για την οπισθοδρόμηση που οδηγείται η χώρα με το ισχύον αυταρχικό καθεστώς.
Η πανσιόν
"Beyaz Ev"
της γλυκειάς Οzgul
στο Sigacik
Στόχος μας: να επισκεφτούμε την Τένεδο και την Ίμβρο και σε μια βδομάδα να έχουμε επιστρέψει στο νησί.
Χρησιμοποιήσαμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως και πριν δύο χρόνια όταν περιηγηθήκαμε στις νοτιότερες της Σάμου περιοχές της Μικράς Ασίας γιατί οι τουρκικές συγκοινωνίες είναι πολύ καλύτερες από τις ελληνικές. Οπουδήποτε θέλεις να πας, βρίσκεις τον κατάλληλο συνδυασμό. Για τις μικρές αποστάσεις και εντός των πόλεων υπάρχουν μικρά πουλμανάκια 15 θέσεων, ιδιωτικά, τα dolmus , που σταματούν οπουδήποτε, αρκεί να τους κάνεις σήμα. Για μεγαλύτερες αποστάσεις υπάρχουν εταιρείες (ονόματα τέτοιων εταιρειών: PAMMUCALE, KAMIL COK, TRUVA) με σύγχρονα λεωφορεία, πεντακάθαρα, με ανέσεις, όπως οθόνη με τηλεόραση, ραδιόφωνο, internet, παιχνίδια, πρίζες για φόρτιση κινητών, τάμπλετ κλπ, όπου σου προσφέρεται νερό, καφές ή τσάι και σνακ! (σε αντίθεση με την Aegean που έκοψε τον καφέ στις πτήσεις Σάμος - Θεσσαλονίκη). Σε κάθε πόλη ή κωμόπολη έχει κεντρικό σταθμό (otogar) υπεραστικών λεωφορείων, όπου σε μεταφέρουν τοπικά dolmus. Σε κεντρικά σημεία των μεγάλων πόλεων μπορείς να βρεις γραφεία των εταιρειών λεωφορείων, να βγάλεις εισιτήριο και να μεταφερθείς δωρεάν -αν διαθέτουν τέτοιου είδους σέρβις - από κει στον κεντρικό σταθμό για την αναχώρηση.
Ταξιδεύοντας με αυτόν τον τρόπο έχεις την ευκαιρία να έρθεις σε επαφή με την καθημερινότητα των Tούρκων. Μερικά dolmus είναι παμπάλαια, χωρίς air-condition και για να δροσίζονται ταξιδεύουν με μισάνοιχτες ή ανοιχτές πόρτες. Οι Τούρκοι αρχικά σε κοιτάνε περίεργα, αργότερα σου χαμογελούν, προσπαθούν να σε βοηθήσουν κι αν είσαι τυχερός μπορείς να κουβεντιάσεις με κάποιους που ξέρουν αγγλικά (σπάνιο: λίγοι ξέρουν αγγλικά σε μη τουριστικά μέρη).
Τιμές εισιτηρίων dolmus : εντός πόλεων συνήθως 2 τούρκικες λίρες το άτομο. (Η ισοτιμία ευρώ-τούρκικης λίρας είναι περίπου 1 προς 4). Τιμές υπεραστικών θα αναφέρουμε αναλυτικά πιο κάτω μαζί με το χρόνο που απαιτήθηκε για κάθε μετακίνηση.
Α. Sigacik - Bozcaada (Τένεδος)
Αναχώρηση γύρω στις 11 το πρωί με dolmus (2 λίρες) από Sigacik για Seferihisar. Από εκεί με άλλο -λίγο μεγαλύτερο- dolmus για Σμύρνη με 4,5 λίρες. Διάρκεια 1 ώρα και δέκα λεπτά περίπου , μετά από πολλές στάσεις, μέχρι το νότιο προάστιο της Σμύρνης που λέγεται Balcova. Η διαδρομή κατά μεγάλο μέρος της ήταν παραλιακή και διαμέσου της κωμόπολης που λέγεται Guzelbahce. Aπό τα γραφεία της εταιρείας PAMMUCALE λεωφορείο μας μετέφερε στον κεντρικό σταθμό που βρίσκεται βορειοανατολικά της Σμύρνης. Η διαδρομή διήρκεσε περίπου μισή ώρα. Είχαμε προμηθευτεί εισιτήρια για EZINE με 45 λίρες με ώρα αναχώρησης 2 το μεσημέρι. Άφιξη 7 παρά 10 στο σταθμό ΕΖΙΝΕ αφού περάσαμε από Μενεμένη, Αλιάγα, Δεκέλεια (Dikili), Πέργαμο, Αϊβαλί, Edremit, Ayvacik, με αρκετές στάσεις σε σταθμούς αυτών των πόλεων. Συνολική απόσταση 280 χλμ. Από ΕΖΙΝΕ με 7 λίρες dolmus για λιμάνι Geyikli, απ' όπου στις 8 το βράδυ πήραμε το ferry boat με 7 λίρες και σε μισή ώρα ήμασταν στην Τένεδο. (Δρομολόγια ferry boat πάρα πολλά στη διάρκεια της μέρας, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ κάθε ώρα).
Συνολικό κόστος για ένα άτομο 65,5 λίρες (γύρω στα 16 ευρώ). Aπόσταση από Sigacik για κεντρικό σταθμό Izmir γύρω στα 80 χλμ. Από Izmir για Geykli γύρω στα 285 χλμ.
Το γραφικό λιμανάκι της Τενέδου
Η Τένεδος είναι ένα μικρό νησί αρκετά αναπτυγμένο τουριστικά. Οι περισσότεροι επισκέπτες του είναι Τούρκοι των μεγάλων αστικών κέντρων και κυρίως της Κωνσταντινούπολης. Έχει μικρή τουριστική περίοδο, όπως μας είπαν, λειτουργεί όμως και ως απόδραση του Σαββατοκύριακου. Η πόλη είναι φροντισμένη, με πράσινο, λουλούδια, πλατείες, πλακόστρωτα. Υπάρχουν αρκετά μικρά ξενοδοχεία και δωμάτια, τα οποία όμως είναι ακριβούτσικα σε σχέση με τα παράλια. Τέτοια εποχή τα περισσότερα είναι άδεια, παρόλα αυτά δεν ρίχνουν τις τιμές. Δεν είχε καταστεί δυνατό να κάνουμε κράτηση από την booking.com, γιατί εντός Τουρκίας είχε κλειδωθεί από τις αρχές. Το ίδιο και η wikipedia στα λύματα "Τένεδος" και "Ίμβρος". Κοντά στο λιμανάκι είδαμε κάποια παλαιά αρχοντικά που η αρχιτεκτονική τους μοιάζει ελληνική. Υπάρχουν πάρα πολλά ερειπωμένα σπίτια, τα περισσότερα στην ελληνική συνοικία. Όμως υπάρχουν και αρκετά ανακαινισμένα που λειτουργούν ως μικρές πανσιόν. Κοντά στο εμπορικό κέντρο είδαμε και ερειπωμένα εργοστάσια, ένα εκ των οποίων είχε γίνει πολυτελές ξενοδοχείο.
Η είσοδος αρχοντικού που λειτουργεί ως πανσιόν και εστιατόριο
φυσικά έχει και ανακύκλωση, ακόμα και οργανικών
Πωλούνται αμπελόφυλλα για "γιαπράκια" και ρίζες αμπελιών για φύτεμα
dolmus
Υπάρχει τακτική τοπική συγκοινωνία με τα dolmus που κάνει τον γύρο του νησιού σε σύντομο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν δρόμοι που οδηγούν σε παραλίες, το λεωφορείο όμως σταματά στην κύρια παραλία που είναι κοντά στο κάμπινγκ, είναι αμμουδερή και οργανωμένη. Το νησί είναι πεδινό και αρκετά καλλιεργημένο με πολλά αμπέλια. Ήπιαμε τοπικό λευκό κρασί με έντονα αρώματα. Γνωστή "ετικέτα" κρασιού ονομάζεται "Βasilaki". H τιμή του φτηνότερου μπουκαλιού ήταν γύρω στις 25 λίρες στο mini market. Οι τιμές των εστιατορίων πιο τσιμπημένες από άλλα μέρη στα τουριστικά σχεδόν αγγίζουν τις ελληνικές.
παραλία
Οι Έλληνες που έχουν απομείνει καθώς και αυτοί που έχουν λόγω κρίσης επιστρέψει, κατοικούν στη βόρεια πλευρά της πόλης, δηλαδή όπως μπαίνεις με το ferry στο λιμάνι, στα δεξιά προς το κάστρο.
Το κάστρο
Στην ελληνική πλευρά
Η Ελληνική εκκλησία
Β.Τένεδος - Ίμβρος (Gokceada)
Aναχώρηση από Τένεδο 11 με το ferry-boat για Geykli. Όταν πήγαμε για εισιτήριο μας υπέδειξαν ελεύθερη επιβίβαση και μας παραξένεψε. Μετά από μισή ώρα άφιξη και άμεση αναχώρηση για Canakkale με mini bus 25 θέσεων και τιμή 14 λίρες. Μετά από 1 ώρα και 5 λεπτά κι αφού περάσαμε διάφορα χωριά και την Τροία (Τruva στα τούρκικα) άφιξη στον κεντρικό σταθμό λεωφορείων. Από εκεί δημοτική αστική συγκοινωνία με εισιτήριο 2,5 λίρες για λιμάνι. Προλάβαμε το ferry των 2 μ.μ για να περάσουμε τα Δαρδανέλια και να βγούμε στο Eceabat με εισιτήριο 3 λίρες και διάρκεια μισή ώρα. Από εκεί dolmus με 3,5 λίρες για Kabatepe. Διάρκεια μισή ώρα. Ενώ φθάσαμε γύρω στις 3, το ferry έφευγε 4 το μεσημέρι, πράγμα που γνωρίζαμε. Τέτοια εποχή τα δρομολόγια είναι περίπου κάθε 3 με 4 ώρες. Το ταξίδι διαρκεί 1 ώρα και 10 λεπτά και κοστίζει μόνο 3 λίρες. Συνολικό κόστος 28,5 λίρες. Συνολική απόσταση λιγότερο από 70 χλμ.
Ίμβρος
Το λιμάνι δεν είναι χωριό, έχει μια μεγάλη παραλία και μικρό οικισμό . Από κει παίρνεις dolmus για τα χωριά. Πήραμε ένα για την Παναγιά ή τουρκικά Merkez Gokceada με 2,5 λίρες. Φθάνοντας στην πόλη βρήκαμε εύκολα συμπαθητικό και πολύ οικονομικό ξενοδοχείο. Σημειώνω ότι όλα σχεδόν τα ενοικιαζόμενα στα μέρη που επισκεφτήκαμε έχουν wifi ελεύθερο. Το συγκεκριμένο είχε και πολύ δυνατό σήμα.
Παναγιά
H εκκλησία
Η μητρόπολη
Από τα ελληνικά χωριά μεγαλύτερο ήταν το Σχοινούδι (Dereköy) με 2.500 κατοίκους στην ακμή του και τώρα λιγοστούς. http://www.imvrosisland.org/imvros.php?subid=10&catid=2
Τώρα κατοικούνται τα Αγρίδια (Tepeköy), αμιγώς από έλληνες όπου βρίσκεται και το ελληνικό σχολείο http://imbrosunion.com/geografia/agridia/, οι Άγιοι Θεόδωροι (Zeytinli) http://imbrosunion.com/geografia/agioi-theodoroi/, που είναι και το χωριό του Πατριάρχη, το Ευλάμπιο (Yenimahalle) και το Γλυκύ (Bademli). Εκκλησία είδαμε και στο παραθαλάσσιο χωριό Κάστρο ή Kaleköy που τώρα δεν κατοικούν έλληνες. Στο νησί υπάρχουν αρκετές εκκλησίες και 6 ή 7 ιερείς.
Αγρίδια
Άγιοι Θεόδωροι
Η Ίμβρος είναι μεγάλο νησί, 8 φορές μεγαλύτερη από την Τένεδο. Έχει στο τμήμα που είδαμε όμορφο φυσικό περιβάλλον, ποτάμια, λίμνες, χαμηλά βουνά, ελιές, αλλά και ενδιαφέρον δομημένο περιβάλλον. Διαθέτει συγκοινωνία τοπική, αλλά όχι για τα ελληνικά χωριά κι αναγκαστήκαμε να πάρουμε ταξί. Από τους Άγιους Θεoδώρους, που είναι περίπου 4 χλμ από την Παναγιά, γυρίσαμε περπατώντας. Στα μισά μας πήραν με το αυτοκίνητό τους ένα ζεύγος μεσήλικων Τούρκων από την Κων/λη, που έκανε σ/κ στο νησί.
Στην Ίμβρο βρίσκεις πολύ καλό φαγητό στα τοπικά εστιατόρια (locanda) και πολύ φθηνό. Με 2 λίρες εισιτήριο μπορείς να πας στα κοντινά τουρκικά χωριά. Το Κάστρο είναι το πιο τουριστικό παραθαλάσσιο χωριό με πολλά εστιατόρια και ξενοδοχεία και λίγο κόσμο αυτήν τη περίοδο.
Περισσότερες πληροφορίες για Ίμβρο :
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8A%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%82
http://www.imvrosisland.org/imvros.php?catid=2
https://www.enlefkotv.com/article.php?id_art=101
Γ. Επιστροφή από Ίμβρο μέσω Αϊβαλί
Το πρωί της αναχώρησης 9.30 φεύγει το dolmus για λιμάνι και προλαβαίνει κανείς το ferry των 10 για Kabatepe, όπου με άλλο dolmus που περιμένει μεταβαίνεις στο Eceabat και παίρνεις το ferry για Τσανάκαλε. Εισιτήρια αντίστοιχα 2, 3, 3,5 και 3 λίρες. Ακριβώς έξω από το λιμάνι βρίσκονται γραφεία των εταιρειών με τα λεωφορεία. Πήραμε το λεωφορείο για Αϊβαλί της εταιρείας TRUVA των 1.15 μ.μ ενώ είχαμε φθάσει από τις 12.30, με εισιτήριο 40 λίρες. Όλες αυτές οι εταιρείες στα γραφεία τους δέχονται κάρτες. Το ίδιο κι αρκετά εστιατόρια και όλα τα ξενοδοχεία. Μετά από αρκετές στάσεις κατά τις 6 παρά φθάσαμε στον κεντρικό σταθμό του Αϊβαλί κι από κει με mini bus δημοτικό αυτή τη φορά και εισιτήριο 2,5 λίρες στο κέντρο. Σύνολο για εισιτήρια 54 λίρες, απόσταση περίπου 185 χλμ.
Εικόνες από το Αϊβαλί
Διανυκτέρευση, βόλτα στη παλιά πόλη κι αγορά και το άλλο πρωί αναχώρηση για Σμύρνη με λεωφορείο κι εισιτήριο 25 λίρες. Διάρκεια 2 ώρες. Στο σταθμό ένα παμπάλαιο dolmus πήγαινε Σεφεριχισάρ μέσω Μεντερές- Gumuldur - Ντογάνμπεη. Το πήραμε γιατί ήταν ευκαιρία να δούμε τα χωριά που βρίσκονται ακριβώς απέναντι από το Καρλόβασι σε μια εντελώς διαφορετική διαδρομή. Εισιτήριο 15 λίρες. Από το Σεφεριχισάρ στο Σίγατσικ με 2 λίρες, διανυκτέρευση και το άλλο πρωί στις 8 στο λιμάνι για Σάμο. Εισιτήρια συνολικά Αϊβαλί-Σίγατσικ 42 λίρες, απόσταση 230 χλμ.
Από τον αρχαιολογικό χώρο στο Σίγατσικ όπου γίνονται οι ανασκαφές και προλάβαμε να επισκεφτούμε. https://en.wikipedia.org/wiki/Teos
Μέσα από την περιγραφή μου θέλησα να βοηθήσω πρακτικά όσους θέλουν να ταξιδέψουν στη γειτονική χώρα από το νησί μας, τώρα που υπάρχει τακτική και σχετικά φθηνή συγκοινωνία από το Καρλόβασι, και δεν θέλουν να πάνε με γκρουπ στα συνηθισμένα μέρη, δηλαδή πολυτελή ακριβά ξενοδοχεία, παζάρι της Σμύρνης κλπ, όπως συνηθίζεται. Οι μετακινήσεις είναι φθηνές και ασφαλείς στα νησιά και τα παράλια τουλάχιστον, ο κόσμος φιλικός κι εξυπηρετικός, μπορείς να συνεννοηθείς ακόμα κι αν δεν ξέρεις αγγλικά, γιατί έχουμε πάμπολλες λέξεις κοινές, υπάρχει καθαριότητα σε δημόσιους χώρους, τουαλέτες κλπ, εμφιαλωμένο νερό βρίσκεις παντού και το φαγητό είναι καλό και φθηνό. Σύντομα βέβαια αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι το φόβο και την αγωνία που διακατέχει τους πολίτες των παραλίων, για την οπισθοδρόμηση που οδηγείται η χώρα με το ισχύον αυταρχικό καθεστώς.
